woensdag 30 oktober 2013

DAG 30 SALCEDA -> SANTIAGO DE COMPOSTELA

Etappe: Salceda -> Santiago de Compostela
Periode: 29 oktober 2013
Afstand: 28,50 km ( totaal: 775,30 km )
Moeilijkheidsgraad: Middelmatig
Regio: Galicië
Weer: 14 graden, wisselvallig
I-pod: Baz Luhrman, Madeon, Simple Minds,...


Met 1 dag voorsprong en reeds een aantal kilometer in de benen, begin ik vandaag aan de laatste etappe. Compostela wacht....

Het is vroeg, wanneer ik uit het bed spring. Ook al zijn dit aparte kamers, ik heb geen zin om nog te blijven liggen. Het is kleren aan en ontbijten. Zoals altijd koffie, zumo de naranja en gegrild brood met marmelade. Van daar isnhet douchen en rugzak pakken. Bij de opkomende zon, trek ik verder...


Het zag er deze morgen naar uit dat het schitterend weer zou worden, maar zodra de zon opkomt, begint alle regen van deze nacht te verdampen, waardoor er overal een dichte mist hangt. Het is zo vochtig dat alles plakt. Ik wandel gestaag verder in een wereld die er daardoor zwart-wituit ziet. Het is als rondlopen in een film uit de oude doos. ( ps volgende foto is wel degenlijk een kleurenfoto )


Maar na 10 km, trekt alles weer open. En is het weer genieten. Iedereen doet het rustig aan. Waar gestopt kan worden voor koffie, wordt dit ook gedaan. Iedereen probeert om van zijn laatste kilometers zo lang mogelijk te kunne  genieten. Ik trek verder voor de laatste keer door de bossen richting Monto do Gozo.



Daar ben ik dan, Monto do Gozo. Nog 5 km en ik sta aan de poorten van de kathedraal. Vanaf hier kan je de nervositeit gewoon voelen.
Iedereen loppt zwijgzaam richting centrum. Ook al is het einde nabij, toch zal het nog een goed uur duren alvoor ik er ben, wat halen van de eindmeet, alleen maar zenuwslopender maakt.


Maar uiteindelijk wint de aanhouder. Om 16:51 bereik ik de Cathedraal. 775,30 km later, exact een maand gestapt, geklommen en gedaald, gevloekt en genoten. Het is overweldigend. Overal vallen mensen elkaar in de armen. Ik wordt omhelsd en gefeliciteerd door mensen die ik zelfs niet ken, of die ik maar in een glimp op de Camino ben tegen gekomen. Uiteindelijk komen ook de voor mij bekendere gezichten het plein opgedraaid. Nu worden de rugzakken en stokken afgesmeten en is het euphorie en traantjes. Het zijn de Camino en het eindpunt die hier samensmelten.

Voila daar ligt hij dan mijn Credencial en mijn Compostela. Het einde van een schitterende belevenis. Medereizigers vragen mij, "En wat nu?". Het antwoord is zeer eenvoudig, eerst en vooral genieten.

maandag 28 oktober 2013

DAG 29 MELIDE -> SALCEDA

Etappe: Melide -> Salceda
Periode: 28 oktober 2013
Afstand: 24,60 km ( totaal: 746,80 km )
Moeilijkheidsgraad: Middelmatig
Regio: Galicië
Weer: 13 graden, wisselvallig
I-pod: Netsky, The Alan Parsons Project, Rorshack,...


Ook vandaag zitten we voor op schema, vandaar 2 hoogtekaartjes vandaag. Compostela is nog maar een steensworp verwijderd. Het begint te kriebelen, maar voor we zover zijn, het relaas van vandaag.

Zodra ik Melide verlaat, word ik getrakteerd op alweer een nieuwe opsteker. ik draai de laatste 50 km in. Het begint te knagen. Vanaf nu is het gaan. Gefocust op een punt, het einddoel.
 

Maar zodra ik begin te wandelen, begint het te regenen. Dan maar gauw de poncho overtrekken. Een boerin die onderweg is met een 20 tal koeien, helpt me bij het overtrekken van mijn rugzak. Opnieuw word ik buen Camino gewenst. Maar hoe snel de regen komt, zo breekt ook de zon algauw weer door. Poncho uit, want het is bakken onder zo een plastieken zijl.


Vanaf dan is het weer genieten van de natuur, en tot Arzúa, kom ik het ene na het andere dorpje tegen. Men is vollop bezig met het restaureren van de landelijke dorpen, omdat opnieuw veel jonge mensen de vlucht nemen naar het platte land.





In mijn hoofd moest dit een vlakke etappe worden vandaag, maar er worden mij nog enkele serieuze kuitenbijters voorgeschoteld. het is zwaar klimmen en dalen, maar het stijgen tot op grote hoogte, geeft steeds een schitterend uitzicht.


Na weeral negen uur ronddwalen in de zalige natuur kom ik aan in de Pousada de Salceda. De avond valt en mijn gedachten gaan stillaan uit naar morgen. Nog 28,5 km, en het einddoel is daar. Momenteel weet ik nog niet hoe ik mij morgen zal voelen. Momenteel is het allemaal een beetje dubbel. Maar momenteel ben ik hier en nu, en kan ik nogmaals genieten van een schitterende zonsondergang.


zondag 27 oktober 2013

DAG 28 HOSPITAL DA CRUZ -> MELIDE

Etappe: Hospital da Cruz -> Melide
Periode: 27 oktober 2013
Afstand: 28,00 km ( totaal: 722,20 km )
Moeilijkheidsgraad:Middelmatig
Regio: Galicië
Weer: 16 graden
I-pod: Nina Simone, Otis Redding, Bob Marley,...


Voor de natuurliefhebber zal deze etappe om duimen en vingers van af te likken zijn. Voor de strandganngers onder u, is het beter om te stoppen met lezen, en uw volgende all in te boeken. U heeft uw keuze gemaakt. Ok, hier gaan we.

Bij het verlaten van Hospital da Cruz, is het bewolkt, en zo zal het de hele dag blijven. Spijtig genoeg slecht weer om goede foto's te maken, maar om te stappen, ideaal weer. Hospital da Cruz, heet niet voor niets da Cruz. De kruisbeelden volgen elkaar in sneltempo op. Het best bewaarde treffen we aan,  net buiten Hospital, maar dit is een pelgrimskerkhof. Ik probeer het kruisbeeld enkel in mijn ooghoek te houden en niet te denken aan het feit, dat hier werkelijk pelgrims liggen, die het leven hebben gelaten tijdens de tocht. Ik trek gauw verder. Dit is niet goed voor een trekkende pelgrim, die nog 28 km voor de kiezen heeft vandaag.


Al gauw trek ik terug de bergen en de wouden in. Hier voel ik mij thuis. Ik volg wel heel de dag de weg, maar deze is goed gescheiden van de oorspronkelijke Camino, en door het aanleggen van een nieuwe gewestweg, tref ik bijna nooit verkeer. Het enige verkeer dat langskomt, zijn horden taxis, die pelgrims van punt 1 naar punt 2 brengen.


Daarna is gezellig vertoeven in de dichte bossen van Galicië. Een unicum enkel gereserveerd voor degenen die het er voor over hebben om te voet door dit verdoken stukje Spanje te trekken


Na een goede 2 uur kom ik aan in Palas De Rei. Wat eigenlijk mijn einddoel was voor vandaag. Door de extra kilometers de laatste dagen zou de etappe er vandaag dan al op zitten. Dit is iets te weinig van het goede dus ik trek verder richting Melide. Dat ligt nog 16 km voor mij uit. Maar we hebben tijd, dus rustig stap ik verder.


Terug de bossen in, die ondanks het ontbreken van de zon, toch het beste van zichzelf geven.




5 km voor Melide tref ik voor het eerst het teken van Compostela aan. Ik kom dichter en dichter bij he einddoel. Nog 51 km en ik kom aan, bij de kathedraal, waarvan ik een maand geleden niet had kunnen denken dat ik deze ooit zou halen. Maar zoals altijd hout vasthouden, want een aantal dagen geleden zijn er twee pelgrims omgekomen. Ik loop veilg Melide binnen. De gedachte dat dit binnenkort voorbij zal zijn is tristig, maar wat we tot nu toe beleefd hebben, was schitterend. Daar kan een mens alleen maar dankaar voor zijn.

DAG 27 BARBADELO -> HOSPITAL DA CRUZ

Etappe: Barbadelo -> Hospital da Cruz
Periode: 26 oktober 2013
Afstand: 30,20 km ( totaal: 694,20 km )
Moeilijkheidsgraad:Middelmatig
Regio: Galicië
Weer: 17 graden
I-pod: Begonnen bij de M en geëindigd bij de S,...


Ook vandaag ben ik iets verder gelopen dan voorzien. Daarom heb ik ook de hoogtekaart van morgen toegevoegd voor de duidelijkheid. Ondertussen zit ik 12,1 km voor op schema. 

Bij het ochtendgloren verlaar ik Barbadelo. Een goed ontbijt van croissants en confituur sterken de innerlijke mens. Bij het vertrek begint de zon stillaan op te komen. Het belooft een schitterende dag te worden.



Al gauw trekken alle wolken weg over de bergen en bij een schitterende temperatuur om te stappen, trek ik verder richting de bossen. Vandaag zal de Camino vele gedaantes aannemen. Een gezicht van Galicië dat enkel ten berde wordt gebracht aan de doorzettende wandelaar. In de verste verte geen weg te bespeuren. Dit is de uithoek van Spanje zoals ik gehoopt had dat hij zou zijn. Schitterend. En het licht zit goed om foto's te maken...


Voor ik het woud induik, loop ik eerst nog langs enkel dorpen. Alles is hier super proper en het is een genot om hier een dorp aan te doen. De mensen zwaaien en moedigen mij aan. Ze vragen waar ik begonnen ben. Als ik zeg dat ik in Frankrijk ben begonnen, trekken ze ogen en geven een schouderklopje. Een oud vrouwtje wijst naast haar gelaat en verzekerd mij, dat ik er bijna ben. Kan zijn, maar bijna is nog niet helemaal.


Toch wordt dat bijna al gauw bevestigd, of ten minste versterkt, als al gauw de mijlsteen van de laatste 100 km opduikt. Een huiveringwekkend moment. Enerzijds tristesse dat er weldra een einde aan deze schitterende reis zal komen, maar anderzijds trots en een enorme boost om door te gaan. In enkele minuten schieten er flarden van de laatste weken en 680 km door het hoofd. Geen tijd om nig langer bij stil te staan. De lokroep van Compostela weerklinkt in de verte. Ik moet gaan...

 

Van daar uit trek ik het woud in. Het spel tussen de hoogstaande zon en de wuivende bossen, is schitterend. Achter elke boom en bocht in de weg, verandert de Camino van uitzicht. Hoe kan een mens dit ooit moe worden?....



Nu zit ik in het diepe hart van Galicië. Al gauw duiken de eerste hórreos op. De typische schuren, enkel te vinden in Galicië, welke gebruikt worden om maïs in te drogen.


Na een dag van zwerven lang grachten, paden, doolhoven van kiezelstenen en open velden, kom ik aan in Hospital da Cruz. Het duurt niet lang voor ik onder de wol kruip. 30 km stijgen en dalen, durft al eens in een mens zijn kleren kruipen.

vrijdag 25 oktober 2013

DAG 26 TRIACASTELA -> BARBADELO

Etappe: Triacastela -> Barbadelo
Periode: 25 oktober 2013
Afstand: 22,80 km ( totaal: 664,00 km )
Moeilijkheidsgraad:Licht
Regio: Galicië
Weer: 17 graden
I-pod: Issbells,  Nora Jones, The Eagles,...

 
De etappe van vandaag is er een voor de natuurliefhebber. Het is ongelooflijk hoe snel de natuur kan veranderen op zo'n korte afstanden. Aangezien er klachten zijn gekomen dat er gisteren geen foto's waren, daarom vandaag des te meer.

We starten vrij vroeg deze morgen. Half 9, wat vroeg is aangezien er op dat uur nauwelijks licht is. Maar toch zetten we er de pas in. Vandaag hebben we twee mogelijkheden. Over Samos of langs San Xil. Wij kiezen voor het tweede aangezien deze weg door de bossen gaat. In Samos wordt de pelgrim getrakteerd op het monasterium van Samos, maar het is heel de dag asfalt eten, een daarvoor zijn we niet naar hier gekomen.

Bij het verlaten van Triacastelo duikt de zon op, en krijgen we onmiddelijk waar voor ons geld. De bossen zijn muisstil en zijn een zaligheid op dit uur.


Het rare aan Galicië is dat het om 11uur 's morgens 5 uur 's avonds kan lijken. Ook al is het bijna middag, toch lijkt het avond.


We duiken na een stijle klim opnieuw de bossen in. We wandelen door een dicht bladerendek, en de bomen pakken zich steeds dichter samen. Ook al zijn we drie uur onderweg, het kan mij niets deren dit is puur genieten.



We komen na 19 km genieten aan in Sarria, maar geef toe, een etappe doen waar een 1 voor staat, dat is iets te weinig van het goede. We bezoeken in een sneltempo de stad en laten ze in een even sneltempo achter ons.



Onderweg naar Barbadelo, krijgen we waar voor ons geld. Hier heeft de natuur sinds tijden zijn eigen weg kunnen gaan. De bomen die we tegenkomen zijn van een onmetelijke omvang. Ook al is het klimmen, een mens kan niet anders dan onder de indruk zijn.


Voor  we Barbadelo binnen wandelen nog even een kleine hoogvlakte in de open zon. Even opwarmen na de koelte van de bossen.


Bij het binnen wandendelen van Barbadelo komen de koeien ons te gemoet gewandeld. Ruraler dan dit wordt het niet.


De albergue is schitterend. Deze keer geen foto's van waar we slapen, kwestie van iedereen thuis niet het gevoel te geven dat dit een luxe reisje aan het worden is. Om af te sluiten in het galego. Boa noite y até manha.